Hans Adema
Zoals beloofd. Een verhaal over spinazie. Diverse redenen om er een leuke column van te maken. Ik moet het in mijn hoofd (woensdag 1 november) nog laten uitkristalliseren, maar het begin is er. In tegenstelling tot de hachee, geen recept dit keer, is niet nodig bij iets dat je uit de diepvries haalt!
Wij aten als kind vroeger thuis heel vaak spinazie. Ik kan met het nog goed herinneren, ik moest namelijk de spinazie wassen. Wat een klere klus. Hoe vaak je ook spoelde, er bleef altijd zand achter tussen de blaadjes. Ik kan me geen groente herinneren, waar zo veel zand in zat als in verse spinazie. Geen wonder dat mijn moeder op een gegeven moment is overgestapt op diepvries. Ik allang blij, weg rotklus! Anno 2023 vind ik spinazie nog steeds heerlijk! Vandaag op het diepvriesgebeuren na op de ouderwetse manier van thuis! Om te beginnen bij de spinazie natuurlijk aardappelen. Hoe dat thuis ging weet ik niet meer. Ik zou nu zeggen ‘puree’. Ik zal mijn zusje in Amerika vragen of zij zich daar nog iets over kan herinneren. Ik denk niet gebakken aardappelen, want dat was iets dat voor bij restjes de volgende dag! En bij verse spinazie was er natuurlijk nog niks overgebleven! Mijn zusje zei dat het gewone gekookte aardappelen waren. Sowieso is het eten van aardappelen bij iedere maaltijd iets vreemds, dat ik zelf al lang afgezworen heb. En mijn oudste broer heeft aardappelen eten sowieso geschrapt uit zijn menu toen hij op zichzelf ging wonen. (Ik moet heel erg hard lachen om het gebruik van het woord ‘geschrapt’ in deze. Ging helemaal per ongeluk, ik zag het pas toen ik het had getypt!)
Zoals jullie weten ben ik dol op bruine bonen. Mijn oudste zus heeft, ik weet niet hoe vaak, tegen mijn moeder gezegd: ‘Ma, bij bruine bonen hoeven geen aardappelen. Beide zijn zetmeel, dat is dubbelop.’ Nee hoor, avondeten, daar moeten aardappelen bij! Mijn moeder heeft dat nooit willen inzien, wat heeft Wannée een hoop onzin rondgebazuind over eten in haar kookboek!! Ik vind aardappelen heerlijk, maar op zijn tijd!!! Niet bij iedere maaltijd! Wel heel opmerkelijk. De kooktijd die Wannée noemt voor verse spinazie is kort en juist! Anno 2023 nog steeds. Een vlaag van helderheid misschien?
Maar goed, terug naar de spinazie! Om te beginnen naar de verse! Het is blijkbaar niet de juiste tijd van het jaar want mijn boodschappensneldienst gaf aan dat er nu geen verse spinazie verkrijgbaar is. Dus toch maar deelblokjes uit de diepvries. Wel met hardgekookt eitje en soldaatjes (foto). Was overigens erg lekker en natuurlijk geen zand tussen mijn tanden! Eerst de blokjes ontdooien, daarna 2 minuten op hoog vuur koken. Soldaatjes maken in mijn tosti-ijzer!. Gaat gelijkmatiger dan het broodrooster, daarin wil ik nog weleens de toast laten verbranden, het tosti-ijzer is minder heet en verwant gelijkmatiger. De soldaatjes waren dan ook prima! Weer dankzij het verhaal van vandaag warm gegeten: Spinazie, ei, soldaatjes; bij elkaar een complete maaltijd.
Maar ik begin nu door de inspiratie warme maaltijden heen te raken. Ik heb zo gauw geen onderwerp voor een volgende zonder in herhalingen te vervallen. Ik zat aan erwtensoep te denken, maar ik dacht dat ik die al gebruikt heb. Maar ik krijg ongetwijfeld wel een idee, ik was bij nazoeken van wat ik geschreven heb nu al beland in de columns van dik 10 jaar geleden! Wie herinnert zich die nog?