Oscar Murillo disrupted frequencies (Colombia, Egypt, Morocco, China, Nepal, United Kingdom, India, Malaysia, Ghana, United States) 2013-2022 Foto: Peter Cox.

Kunstmuseum Den Haag kiest expliciet voor vernieuwing. In het kader van de nieuwe koers Making the Future zijn recent monumentale werken van onder meer Oscar Murillo, Steffani Jemison, Moshekwa Langa, Randa Mirza en Emma Talbot aangekocht. De aanwinsten bieden kritische, poëtische en vaak collectieve perspectieven op de wereld en verrijken de Haagse museumcollectie met stemmen die tot dusver ondervertegenwoordigd waren.

De nieuwe werken zijn nu te zien in de tentoonstelling New New Babylon – Visions for Another Tomorrow, die doorborduurt op Constants iconische utopie New Babylon (1956–1974). In de tentoonstelling staat de vraag centraal: hoe geven hedendaagse kunstenaars vandaag opnieuw vorm aan toekomstdenken?

“Verzamelen is vooruitdenken,” zegt algemeen directeur Margriet Schavemaker.
“Deze kunstenaars verbeelden grote thema’s — soms monumentaal, soms juist intiem — en gaan in dialoog met iconen uit onze collectie, zoals Mondriaan, Monet, Paula Rego en Constant.”

Nieuwe stemmen, nieuwe verhalen

Met deze aankopen onderstreept het museum zijn inzet op meer diversiteit, actualiteit en meervoudig perspectief. De kunstenaars laten in hun werk zien dat kunst ook buiten de Europese kaders tot stand komt, en bieden nieuwe narratieven over identiteit, geografie, koloniale erfenissen en collectieve toekomst.

Oscar Murillo’s installatie disrupted frequencies (2013–2022) bestaat uit duizenden kindertekeningen van over de hele wereld, verzameld over een periode van twaalf jaar. Een visueel archief van mondiale jeugd, verbonden via abstracte blauwe verflagen. Het werk is voor het eerst opgenomen in een Nederlandse collectie.

Emma Talbot herinterpreteert in Where Do We Come From? What Are We? Where Are We Going? (2022) de koloniale droombeelden van Gauguin, door feminisme, ecologie en mythologie te verweven tot een actuele beeldtaal.

De in Beiroet werkende Randa Mirza stelt in haar serie Beirutopia het contrast bloot tussen de utopische façade van nieuwbouwprojecten en de harde realiteit van sociale uitsluiting.

In Bound (2024) toont Steffani Jemison springende lichamen in slow motion, gevangen tussen vrijheid en controle. Een poëtisch essay over het ontsnappen aan systemen.

Moshekwa Langa verbeeldt in zijn installatie Mogalakwena (2018) herinnerde landschappen vanuit zijn jeugd in apartheidstijd. Met draad, objecten en beeldfragmenten maakt hij een persoonlijke cartografie van ontheemding en thuishoren.

New New Babylon: tussen utopie en kritiek

De tentoonstelling New New Babylon is te zien tot en met 31 augustus 2025 en vormt een reflectie op de toekomstgedachte van de twintigste-eeuwse avant-garde. In plaats van het grote gebaar van de architectonische utopie, presenteren de deelnemende kunstenaars alternatieve vormen van samenleven -vaak kleinschalig, interdisciplinair, collaboratief en kwetsbaar.

Met deze strategische aankopen stelt Kunstmuseum Den Haag zijn collectie open voor het nu — en voor een toekomst waarin de kunstgeschiedenis niet langer wordt verteld door één stem, maar door velen.